Recent geweld bij Preah Vihear
Sinds Juli zijn er militaire spanningen op de grens tussen Cambodja en Thailand. Het middelpunt is de historische tempel Preah Vihear. De tempel is in 1962 door het Internationale Gerechtshof in Den Haag toegewezen aan Cambodja, maar Thailand is altijd aanspraak blijven maken op de tempel. Het gebied rond de tempel is nooit helemaal afgebakend en dus betwist gebied tussen Thailand en Cambodja gebleven.
Het geheel escaleerde toen in Juli de tempel op Cambodja’s verzoek op de werelderfgoed lijst werd geplaatst, ondanks de aanspraken van Thailand op de tempel. Thailand heeft altijd gepleit voor een gezamelijke indiening bij UNESCO, hoewel Cambodja’s aanvraag gesteund werd door de toenmalige Thaise regering. In de Thaise onrust die volgde op de werelderfgoed lijst plaatsing is de Thaise minister van Buitenlandse zaken afgetreden en ligt de huidige regering in Thailand onder vuur.
Sinds Juli zijn er continu troepen in het gebied rond de tempel aanwezig geweest, soms werden de troepen afgebouwd, soms opgebouwd, maar de spanning aan de grens bleef ondanks gesprekken tussen de beide landen bestaan.
De sfeer aan de grens leek ondanks al die jonge militairen met geweren zo dicht bij elkaar redelijk rustig. Er waren wat incidenten, zoals een dronken Thaise soldaat die te ver de grens over zwalkte. En er zijn vorige week twee Thaise soldaten op een mijn gestapt. De Thai beweren dat de mijnen daar recentelijk zijn neergelegd door de Cambodjanen. De Cambodjanen beweren dat die mijnen daar al lagen. Vorig week werd er ineens wat aan de grens heen en weer geschoten en waren er enkele soldaten gewond, maar geheel was met een sisser afgelopen.
Deze week kwam harde taal vanuit de politiek. Dinsdag gaf de Cambodjaanse president een ultimatum met betrekking tot ongeveer 80 Thaise troepen die op betwist gebied bivakkeerden. Als de troepen zich niet binnen 24 uur zouden terugtrekken, zouden de Cambodjaanse troepen het gebied in een ‘zone des doods’ veranderen. “Wij zien dat gebied ook als ons land. Wat zou het betekenen als we zouden terugtrekken?,” zei daarop de Thaise minister van Buitenlandse Zaken.
Gisteren werd in de Cambodjaanse media gezegd dat de Thaise troepen zich toch hadden teruggetrokken, ondanks officiele ontkenningen uit Thailand. Maar rond een uur of 4 bereikte ons het bericht dat ze aan de grens aan het vechten waren. Toen kwamen ook de geruchten: 2 doden, 4 doden, 25 doden, 50 Thaise soldaten gevangen, het vechten was nog bezig, het vechten was gestopt...
Hoe kom je dan aan betrouwbare informatie? De Cambodjaanse televisie liet niets zien; niet dat we dat echt hadden kunnen volgen, of dat die onder de noemer betrouwbaar valt. We hebben toen maar een radio gekocht, maar daar werden we ook niet echt wijzer van. Opvallend dat de meest betrouwbare nieuwsbron, zelfs als je ín Cambodja zit, de BBC world en CNN blijken te zijn. Twee Cambodjanen omgekomen en vier Thai zijn nu de laatste berichten. Het vechten heeft ongeveer één uur geduurd en niemand weet wie er is begonnen met schieten.
Maar het vechten is in ieder geval gelukkig weer gestopt en de legerleidingen zijn met elkaar aan het praten. De geruchten draaien echter nog op volle toeren: De Cambodjaanse president zou zijn privé leger naar het gebied hebben gestuurd, tanks en al. En aan Thaise zijde zouden ze ook aan het bewapenen zijn. Veel Cambodjanen die ik spreek hebben vertrouwen in hun leger, ondanks dat ze veel minder goed bewapend zijn en minder goed getraind dan de Thai. Argument voor dit vertrouwen: “De Rode Khmer heeft veel ervaring met het vechten in dat gebied. En die weten hoe de Thai vechten”. Was de Rode Khmer ineens toch nog ergens goed voor...
Inmiddels gaat een paar honderd kilometer verderop, in Phnom Penh, het leven gewoon door. Afgezien van de geruchten en het gepraat merken we er hier eigenlijk weinig van. De Thaise ambassade wordt wel wat beter bewaakt en Thai wordt ontraden onnodig naar Cambodja te reizen. Dit heeft te maken met onrusten in 2003, toen voor iets veel minder belangrijks de Thaise ambassade en Thaise bedrijfjes werden aangevallen en afgebrand. Thailand als machtige buur is niet erg geliefd bij de Cambodjanen. Thailand heeft vliegtuigen paraat staan om Thai te evacueren mocht het weer zover komen.
De Britse ambassade, die onze belangen behartigt omdat er in Cambodja geen Nederlandse ambassade is, heeft afgeraden om te reizen naar het grensgebied, maar de rest van Cambodja is geen probleem.
Vandaag vroeg een Cambodjaanse collega ineens aan mij of ik al een ticket naar huis had geboekt vanwege het conflict. Niet dus, en geen zorgen!
Het geheel escaleerde toen in Juli de tempel op Cambodja’s verzoek op de werelderfgoed lijst werd geplaatst, ondanks de aanspraken van Thailand op de tempel. Thailand heeft altijd gepleit voor een gezamelijke indiening bij UNESCO, hoewel Cambodja’s aanvraag gesteund werd door de toenmalige Thaise regering. In de Thaise onrust die volgde op de werelderfgoed lijst plaatsing is de Thaise minister van Buitenlandse zaken afgetreden en ligt de huidige regering in Thailand onder vuur.
Sinds Juli zijn er continu troepen in het gebied rond de tempel aanwezig geweest, soms werden de troepen afgebouwd, soms opgebouwd, maar de spanning aan de grens bleef ondanks gesprekken tussen de beide landen bestaan.
De sfeer aan de grens leek ondanks al die jonge militairen met geweren zo dicht bij elkaar redelijk rustig. Er waren wat incidenten, zoals een dronken Thaise soldaat die te ver de grens over zwalkte. En er zijn vorige week twee Thaise soldaten op een mijn gestapt. De Thai beweren dat de mijnen daar recentelijk zijn neergelegd door de Cambodjanen. De Cambodjanen beweren dat die mijnen daar al lagen. Vorig week werd er ineens wat aan de grens heen en weer geschoten en waren er enkele soldaten gewond, maar geheel was met een sisser afgelopen.
Deze week kwam harde taal vanuit de politiek. Dinsdag gaf de Cambodjaanse president een ultimatum met betrekking tot ongeveer 80 Thaise troepen die op betwist gebied bivakkeerden. Als de troepen zich niet binnen 24 uur zouden terugtrekken, zouden de Cambodjaanse troepen het gebied in een ‘zone des doods’ veranderen. “Wij zien dat gebied ook als ons land. Wat zou het betekenen als we zouden terugtrekken?,” zei daarop de Thaise minister van Buitenlandse Zaken.
Gisteren werd in de Cambodjaanse media gezegd dat de Thaise troepen zich toch hadden teruggetrokken, ondanks officiele ontkenningen uit Thailand. Maar rond een uur of 4 bereikte ons het bericht dat ze aan de grens aan het vechten waren. Toen kwamen ook de geruchten: 2 doden, 4 doden, 25 doden, 50 Thaise soldaten gevangen, het vechten was nog bezig, het vechten was gestopt...
Hoe kom je dan aan betrouwbare informatie? De Cambodjaanse televisie liet niets zien; niet dat we dat echt hadden kunnen volgen, of dat die onder de noemer betrouwbaar valt. We hebben toen maar een radio gekocht, maar daar werden we ook niet echt wijzer van. Opvallend dat de meest betrouwbare nieuwsbron, zelfs als je ín Cambodja zit, de BBC world en CNN blijken te zijn. Twee Cambodjanen omgekomen en vier Thai zijn nu de laatste berichten. Het vechten heeft ongeveer één uur geduurd en niemand weet wie er is begonnen met schieten.
Maar het vechten is in ieder geval gelukkig weer gestopt en de legerleidingen zijn met elkaar aan het praten. De geruchten draaien echter nog op volle toeren: De Cambodjaanse president zou zijn privé leger naar het gebied hebben gestuurd, tanks en al. En aan Thaise zijde zouden ze ook aan het bewapenen zijn. Veel Cambodjanen die ik spreek hebben vertrouwen in hun leger, ondanks dat ze veel minder goed bewapend zijn en minder goed getraind dan de Thai. Argument voor dit vertrouwen: “De Rode Khmer heeft veel ervaring met het vechten in dat gebied. En die weten hoe de Thai vechten”. Was de Rode Khmer ineens toch nog ergens goed voor...
Inmiddels gaat een paar honderd kilometer verderop, in Phnom Penh, het leven gewoon door. Afgezien van de geruchten en het gepraat merken we er hier eigenlijk weinig van. De Thaise ambassade wordt wel wat beter bewaakt en Thai wordt ontraden onnodig naar Cambodja te reizen. Dit heeft te maken met onrusten in 2003, toen voor iets veel minder belangrijks de Thaise ambassade en Thaise bedrijfjes werden aangevallen en afgebrand. Thailand als machtige buur is niet erg geliefd bij de Cambodjanen. Thailand heeft vliegtuigen paraat staan om Thai te evacueren mocht het weer zover komen.
De Britse ambassade, die onze belangen behartigt omdat er in Cambodja geen Nederlandse ambassade is, heeft afgeraden om te reizen naar het grensgebied, maar de rest van Cambodja is geen probleem.
Vandaag vroeg een Cambodjaanse collega ineens aan mij of ik al een ticket naar huis had geboekt vanwege het conflict. Niet dus, en geen zorgen!
posted by sarahbart at 13:36
1 Comments:
Lieve Sarah en Bart,
Het klinkt toch wel een beetje spannend...
Gelukkig komen jullie gauw een tijdje naar huis!! Leonor heeft van Peter en Aukje een roodharige pop genaamd Bart gekregen, dus ze herkent jou straks direct, haha!
Tot gauw!!
Veel liefs,
Danielle
Post a Comment
<< Home