De drukte in Phnom Penh

Vanmiddag, is zondag, zijn we de Mekong overgestoken en hebben we een stuk gefietst aan de andere kant. Het verschil tussen de ene en de andere kant van de rivier is ongelofelijk – van verharde wegen vol brommers en smog, naar rode stoffige wegen tussen het groen; vooral bananenbomen.
Onze fietsjes (en achterwerken) hadden het er wel een beetje moeilijk mee - hobbeldehobbel. Vooral Bart zijn fiets: die heeft namelijk niet een licht aluminium fietsje gekocht zoals iedereen hier, maar een Chinese plattelandsfiets. Zo’n stoere, waar in plaats van remkabels ijzeren pennen zitten. Een zware piepende fiets waar af en toe een stukje vanaf valt, wat dan niet te repareren is, want die onderdelen heeft niemand… Enfin!

Deze week zijn we ook naar het maandelijkse expat-feest geweest; in de tuin van een grote Franse villa, met zwembad, en veel cocktails… Jeetje, wat zitten hier veel buutenlanders! Lekker gedanst, ongelofelijk gezellig, maar toch ook een onbestemd gevoel aan overgehouden… cocktailtje drinken achter een hoge muur, luxe, rijk en veilig…

Bij Youth for Peace gaat alles goed. Ik heb morgen een langverwacht en gepland gesprek met een aantal mensen om te praten over de volgende stappen in het verder ontwikkelen van het PME systeem, en bijbehorende formats… Dat wordt nog een grote klus, het bij elkaar krijgen van mensen, en het vragen van tijd…gelukkig heb ik nog wel even!
De laatste paar dagen hebben we ondersteuning gekregen van Fride, een Nederlandse vrouw die via Evelien (is mijn ICCO collegaatje bij YFP) gehoord heeft over de wormen in onze computers (geen letterlijke wormen dus!) en die nog een klus zocht om te doen. Een welkome aanvulling, want die virussen zijn echt een enorm probleem – computers crashen, bestanden verdwijnen… Virussen bouwen kunnen ze wel, die Cambodjanen, de virusscanners houden dat bij lange na niet bij…

Bart is inmiddels een aantal dagen in Kratie geweest… op een bootje naar de dolfijnen! Het is even afwachten hoe het project zich ontwikkelt met wat tegenwerking van de Cambodjaanse overheid, die in het onderzoek waarschijnlijk een risico ziet voor de ontwikkeling van het toerisme… Stel je voor dat daar een link ligt tussen de hoge sterfte van dolfijnen en de toenemende stroom toeristen! Opeens gaan er onbestemde overheidsmannetjes mee op de boot, en worden er geen dode dolfijnen meer gevonden… Spannend, die politiek! Waar overigens niemand in dit land graag over lijkt te praten…