We zijn er - Dag 0

De voorbereiding en het verheugen werd dan eindelijk beloond – we zitten nu in Phnom Penh. In de koelte van de ventilator – daarbuiten is het namelijk veel te warm – schrijf ik ons eerste stukje vanuit Indo-China Cambodja. Gisteren hebben we het thuisfront om 20h30 verlaten met zeker wel wat tranen en een brok in de keel zo groot als een blok beton. Na het passeren van de douane konden we dan eindelijk weer luchthappen en in alle rust wachten op het vertrek van de eerste vlucht naar Bangkok. Ongeveer 11 uur lang opgevouwen zitten in een stoeltje valt nog niet mee. Links – rechts – achterstevoren – ondersteboven – niets hielp. Dus weinig geslapen en alweer om 11h30, lokale tijd, uitstappen op Bangkok Airport.
Aangezien we hier 6 uur moesten wachten op onze aansluiting hebben we een toevlucht gezocht in enkele heerlijke 15 minuten massage van benen en voeten. Daarna hadden we dus nog vijf en drie kwart uur over…..wat nu?! Dan maar wat slenteren richting de Gate en na het passeren van de douane is een Nintendo DS een hele uitkomst. Ik (Bart) heb me weer in alle bochten proberen te wringen op een stoeltje om toch nog wat slaap mee te pikken. Tevergeefs!

17h25 – Daar gaan we dan, 1 uur vliegen naar Phnom Penh. Hier werden we opgewacht door een Cambodjaan met een naambordje in de handen – Sarah Dobbe Youth for Peace. Nu werden we even verrast door een enorme VIP behandeling. Helemaal niet wachten in de rij voor paspoort controle en VISA aanvraag. Hij regelde het wel even en voor we het wisten stonden we binnen 5 a 10 minuten geheel legaal op Khmer-grondgebied. Vervolgens een warm onthaal buiten van zowel de temperatuur als het hele Youth for Peace team. Erg leuk om deze club bij elkaar te zien. Zo zijn we met z’n allen in een bus gestapt en naar het guesthouse gebracht voor onze eerste overnachting. Tijdens de rit kennis maken en wat indrukken opdoen van de racende en toeterende mototaxies op de weg. Wat een drukte. In het guesthouse, de Boddhi Tree, aangekomen was het tijd voor de nachtrust.