...langzaam krijgt het vorm
Nu al weer een weekje verder, in warm, warm (al gezegd dat het hier warm is?) Phnom Penh... We hebben inmiddels een hangmatje gekocht voor ons balkonnetje, eigenlijk net iets te klein voor ons, maar past net...
Deze week zijn we eigenlijk opgehouden met het toerist-uithangen, en zit ik weer helemaal in het werkritme - half zeven op, zeven uur op de fiets (gaatje zoeken in het verkeer, zodat ik kan oversteken), broodje halen (weer oversteken, a la Frogger - wie kent het nog?), om kwart voor acht op kantoor, broodje eten, en om acht uur aan de slag. Ik zit nu achter een computertje, in een kantoortje van ongeveer drie bij drie meter, met vier mensen in totaal... wel erg gezellig, ik leer elke dag een woordje Khmer (nee, dat schiet inderdaad niet erg op, dus vanaf maandag heb ik elke dag een uur les) maar omdat de ramen niet open kunnen wordt het wel een beetje benauwd...
Ik ben nu voornamelijk bezig om mijn plekje in de organisatie te vinden, en zit nu midden in het schemaatje voor de gesprekken die ik met iedereen heb gepland. Hopelijk weet ik dan snel wat beter wat iedereen doet, en hoe de organisatie in elkaar zit. Het helpt me ook om wat inzicht te krijgen in hun PME (planning etcetc) systeem te krijgen. Verder ben ik bezig om enkele rapportages aan donoren te editen (vooral engels, beetje op inhoud), en merk weer hoe hoog die rapportage-druk kan zijn die donoren leggen bij de gefinancierde organisaties ...
Wat betreft mijn nieuwe collegaatjes: iedereen is écht superaardig, erg geinteresseerd en gemotiveerd. Ik wil wel graag snel Khmer leren, zodat zij zich niet de hele tijd hoeven aan te passen met Engels, wat toch vaak wel moeite kost...
Bart is op dit moment bezig met het schrijven van een voorstel voor fonds aanvraag omtrent de analyse van insecticiden in antimalaria-netten, maar neemt ook nog de laatste regel-dingetjes op zich... waarschijnlijk kan hij binnenkort aan de slag bij een lab in PP, die nu in een verhuizing zitten, en hij gaat ook op bezoek bij de dolfijntjes in de Mekong-rivier volgende week! Wordt dus vervolgd! (spannend he, zo'n cliffhanger!)
Wisten jullie al dat:
Vrouwen, ondanks de hitte, met lange handschoenen op de brommer zitten tegen het stof/om niet bruin te worden?
Ze hier hun appels (en andere zaken die geschild worden) de andere kant op schillen, van zich af, om te eindigen in een soort ongecontroleerde steek in het luchtledige als het schilletje ophoudt... maar dat ze dat veel veiliger vinden dan de manier waarop wij dat doen?
Ze hier mondkapjes dragen op de fiets/brommert tegen smog/stof? (Sarah is ook al geintegreerd, met haar mondkapje)
Dat we, ondanks mondkapje, nog steeds langer zijn dan iedereen (eens kijken of daar ook iets op te verzinnen valt...)?
Ze geen gedag zeggen als ze weggaan, waardoor iemand er ineens, zonder iets te zeggen vandoor gaat, ons in verwarde toestand achterlatend?
We al best noodels kunnen eten van de straat en de markt zonder (heel erg) ziek te worden?
Dat ze erg veel citroengras en nog een ander kruidje gebruiken in bijna al het eten hier?
Dat je best kan pinnen, (pinda)kaas kan kopen - eigenlijk alles wel behalve dropjes (voor een behoorlijke prijs dan...)?
Dat we al heel goed kunnen afdingen (soms...)?
Dat Cambodjanen, als ze aftellen met hun vingers, beginnen bij de pink?
Deze week zijn we eigenlijk opgehouden met het toerist-uithangen, en zit ik weer helemaal in het werkritme - half zeven op, zeven uur op de fiets (gaatje zoeken in het verkeer, zodat ik kan oversteken), broodje halen (weer oversteken, a la Frogger - wie kent het nog?), om kwart voor acht op kantoor, broodje eten, en om acht uur aan de slag. Ik zit nu achter een computertje, in een kantoortje van ongeveer drie bij drie meter, met vier mensen in totaal... wel erg gezellig, ik leer elke dag een woordje Khmer (nee, dat schiet inderdaad niet erg op, dus vanaf maandag heb ik elke dag een uur les) maar omdat de ramen niet open kunnen wordt het wel een beetje benauwd...
Ik ben nu voornamelijk bezig om mijn plekje in de organisatie te vinden, en zit nu midden in het schemaatje voor de gesprekken die ik met iedereen heb gepland. Hopelijk weet ik dan snel wat beter wat iedereen doet, en hoe de organisatie in elkaar zit. Het helpt me ook om wat inzicht te krijgen in hun PME (planning etcetc) systeem te krijgen. Verder ben ik bezig om enkele rapportages aan donoren te editen (vooral engels, beetje op inhoud), en merk weer hoe hoog die rapportage-druk kan zijn die donoren leggen bij de gefinancierde organisaties ...
Wat betreft mijn nieuwe collegaatjes: iedereen is écht superaardig, erg geinteresseerd en gemotiveerd. Ik wil wel graag snel Khmer leren, zodat zij zich niet de hele tijd hoeven aan te passen met Engels, wat toch vaak wel moeite kost...
Bart is op dit moment bezig met het schrijven van een voorstel voor fonds aanvraag omtrent de analyse van insecticiden in antimalaria-netten, maar neemt ook nog de laatste regel-dingetjes op zich... waarschijnlijk kan hij binnenkort aan de slag bij een lab in PP, die nu in een verhuizing zitten, en hij gaat ook op bezoek bij de dolfijntjes in de Mekong-rivier volgende week! Wordt dus vervolgd! (spannend he, zo'n cliffhanger!)
Wisten jullie al dat:
Vrouwen, ondanks de hitte, met lange handschoenen op de brommer zitten tegen het stof/om niet bruin te worden?
Ze hier hun appels (en andere zaken die geschild worden) de andere kant op schillen, van zich af, om te eindigen in een soort ongecontroleerde steek in het luchtledige als het schilletje ophoudt... maar dat ze dat veel veiliger vinden dan de manier waarop wij dat doen?
Ze hier mondkapjes dragen op de fiets/brommert tegen smog/stof? (Sarah is ook al geintegreerd, met haar mondkapje)
Dat we, ondanks mondkapje, nog steeds langer zijn dan iedereen (eens kijken of daar ook iets op te verzinnen valt...)?
Ze geen gedag zeggen als ze weggaan, waardoor iemand er ineens, zonder iets te zeggen vandoor gaat, ons in verwarde toestand achterlatend?
We al best noodels kunnen eten van de straat en de markt zonder (heel erg) ziek te worden?
Dat ze erg veel citroengras en nog een ander kruidje gebruiken in bijna al het eten hier?
Dat je best kan pinnen, (pinda)kaas kan kopen - eigenlijk alles wel behalve dropjes (voor een behoorlijke prijs dan...)?
Dat we al heel goed kunnen afdingen (soms...)?
Dat Cambodjanen, als ze aftellen met hun vingers, beginnen bij de pink?
9 Comments:
Hallo luitjes,
Hoe warm is het er eigenlijk? Ik heb nog niets over een aan tal graden van jullie vernomen. Misschien dat jullie de mensen daar wat fatsoen bij kunnen brengen, door hen te laten weten dat het netjes zou staan als ze afscheid nemen bij het weg gaan. Bart veel succes bij de Dolfijntjes, en Sarah met je werkzaamheden, vooral met je veeleisende donoren. Hou jullie haaks. Trouwens leuke foto's in de hangmat, en van de zonsondergang.
Succes!!!!!!
gr. smoeder will
lief vriendinnetje en stoere labman.
Leuk nieuws, en leuke wist je datjes, en natuuurlijk ken ik Frogger nog!! What else dan dat deden we continu tijdens Informatica (en hoe achterhaald is inmiddels wat wij daar geleerd hebben).
Pindakaas is overigens erg belangrijk
drop ook, maar minder essentieel wellicht, en je moet natuurlijk wel een gemis hebben; kunnen wij dat straks voor je opvullen met kilo's drop (20 k was max geloof ik)
fijn dat de kleine mens zo sociaal is, heel belangrijk om gezellige collega's te hebben. zit je in een giga hierarchie vast of kun je ook ouwehoeren of de laatste mondkapjes trend?? klinkt allemaal wel lekker informeel gelukkig. ik denk dat je fanclub hier in NL bijna klaar is om wat namen van collega's te leren, zodat we langzaam maar zeker stambomen kunnen aanleggen bij verhalen.. leuk!
mis je mij ook?
ik jou wel!!!! Bart ook hoor, maar dan natuurlijk op een stoere, mannelijke manier. Ik hoop ook dat Bart stoer en mannelijk met dolfijntjes gaat spelen, dan kunnen we straks allemaal fijn meespelen als we langskomen.
ik wens jullie liefs, en veel hangmat plezier. Doe in hemelsnaam voorzichtig in het verkeer alsjeblieft.
liefs van Samsam
Ik wil trouwens ook leuke hangmat foto's zien.. ben ik nou écht zo achterlijk techniek-analfabeet? kan ze niet vinden!
X Sam
Hoi Saar en Brt,
Fijn dat alles gaat zoals het zo'n beetje moet gaan.
Alleen dat van die te kleine ruimte voor hangmatten bevalt mij niks. Waarom niet een flink koloniaal huis met veranda voor koud avondbiertje en flinke tuin met kruipend en sluipend gedierte? (Kip, beo, lorri, kakatoe, paradijsvogel, pauwtjes, pinguin?)
Kijk je huurkontrakt maar eens na. Hoelang zit je vast aan dat op zich best wel aardige pand?
Zo'n veranda is ook beter voor bezoekers en andere vakantiegangers...
Goed dat Bart ook lekker bezig gaat. Ik ben benieuwd naar nieuwe avonturen.
XXXX,
Peter
Hoi Saar en Brt,
Fijn dat alles gaat zoals het zo'n beetje moet gaan.
Alleen dat van die te kleine ruimte voor hangmatten bevalt mij niks. Waarom niet een flink koloniaal huis met veranda voor koud avondbiertje en flinke tuin met kruipend en sluipend gedierte? (Kip, beo, lorri, kakatoe, paradijsvogel, pauwtjes, pinguin?)
Kijk je huurkontrakt maar eens na. Hoelang zit je vast aan dat op zich best wel aardige pand?
Zo'n veranda is ook beter voor bezoekers en andere vakantiegangers...
Goed dat Bart ook lekker bezig gaat. Ik ben benieuwd naar nieuwe avonturen.
XXXX,
Peter
Lieve Sarah en Bart,
Blij te horen dat alles steeds beter vorm gaat krijgen
Verder met mijn bericht:
De gewoontes van een land kunnen je soms verbaasd doen staan, sommige zijn ronduit gevaarlijk zoals het op z'n cambodjaans schillen van een appel. Het is een kwestie van tijd voordat je deze gewoontes eigen hebt gemaakt. Trouwens, wisten jullie dat er in Nederland:
- op verjaardagen niet alleen degene die jarig is wordt gefeliciteerd, maar ook familie, vrienden, buren, melkboeren, etc. en dat iedereen dan uren in een krin gaat zitten om over koetjes en kalfjes te praten?
- dat ze, vaak op straat, 'n rauwe vis die ze haring noemen bij de staart pakken, in uitjes wentelen, omhog houden en langzaam in de keel laten glijden? Lekker is het wel.
- dat er uit de muur, na het inwerpen van een munt, voedsel gehaald kan worden in de vorm van langwerpige dingen die fricandellen of kroketten genoemd worden? Ook erg lekker.
- dat bijna elk feest wordt afgesloten door in 'n rij te gaan staan met de handen op elkaars schouders en zo samen rondjes te lopen? Ze noemen dat polonaise.
- dat ze in hun volksliedje zingen dat ze van Duits bloed zijn en dat ze de koning van Spanje eren?
- dat ze dol zijn op 'n zwart snoepje dat ze drop noemen, dat heel zout kan smaken en je een zwarte tong bezorgt?
- dat je bij de geboorte van een kind wordt getrakteerd op een stukje krokant brood met daarop blauwe of roze snoepjes die zo hard zijn dat ze je tanden en kiezen kunnen kosten? Ze noemen dat "muisjes"! Ook lekker.
- dat er de laatste paar jaar een of andere malloot mensen wijsmaakt (meestal vrouwen van middelbare leeftijd) dat om gezind te blijven je met twee stokken moet lopen, het liefst door de bossen en dat daardoor de dieren die daar wonen heelbang zijn geworden? Ze noemen dat "Nordic wokken" of zoiets.
Besos de mamá Carmen.
wist je dat:
- het inmiddels zo godvergeten koud is dat een zeker zwart katje en een zeker iets dikker oranje katje bijna in de kachels kruipen?
- het ondanks gezellig naast elkaar naast de kachel liggen nou niet direct betekent dat het aantal bloedneuzen bij eerder genoemde katjes afneemt?
- er momenteel drie miniscule sneeuwvlokes uit de lucht vallen wat een weergaloze sneeuwpop gaat beloven?
- Atilla is gesloten?
- er in plaats daarvan een stapel nieuwe overburen is gearriveerd die erg geinteresseerd zijn in mijn leven?
- Sam en ik nog steeds braaf bij Emille sporten?
- ik jullie mis?
Hey Zaar en Brrt!!!
Eindelijk een keer zelf iets lezen, behalve alleen maar gelezen worden, voor jullie. Mijn score voor jullie verhalen: heerlijk!! /Avonturen: GO! /werk" onderbreking" : ik wil ook!/Jeuk met bijhorende foto: niet zo leuk!!
En als rasechte ambtenaar die zich inzet voor vrouwelijke ondernemers, weet ik natuurlijk A_L-L-E-S van vrouwendag... vooral omdat het in het saaie NL gewoon een soort viering is, zonder demonstraties en statements. Dus bedenken ze in brabant thema's, bijvoorbeeld 'Onderneem het met vrouwen, ondernemende vrouwen' en belanden ze bij.... juist ja!
We zijn nog steeds in de planningsfase van de reis in juli/aug. Je kent dat, beslissingen nemen met meer dan 1 persoon... (wanneer precies vertrekken, via bangkok of rechstreeks, en hoeveel kost dat, wanneer kost dat, wie boekt, etc) gaat langzaaaam!
Anyway, alles goed hier... hoop dat het met jullie goed blijft gaan (zonder jeuk ..). Wel blijven typen van al jullie verhalen he! Want waar zouden we zijn zonder het WWW! Hoe deden ze dat vroeger he, vraag je je af.
Oke, see you guys!! Have fun!!
X Van Van en Beso van Bas!
Post a Comment
<< Home